عمو زادهعموزاده، به فرزند عمو گفته می‌شود. ۱ - آثار مترتب بر عمو زادهاز آن در باب‌های طهارت ، تجارت ، وصیّت ، نکاح و ارث نام برده‌اند. ۱.۱ - در نکاحعموزادهها از خویشان نسبی به شمار می‌روند، لیکن با یکدیگر مَحرم نیستند؛ از این رو، می‌توانند با یکدیگر ازدواج کنند. ۱.۲ - در تجارتعموزاده از کسانی است که به بردگی گرفتن آنان با وجود شرایط بردگی مکروه است. ۱.۳ - در تجهیز میتعموزاده در تجهیز میّت در صورت نبودن خویشی نزدیک‌تر از او به میّت ، سزاوارتر از دیگران است و ولیّ مّیت محسوب می‌شود. ۱.۴ - در ارثعمو و عموزاده در ارث ، همچون عمّه ، دایی ، خاله و فرزندان آنان در طبقه سوم قرار دارند. بنابراین، با وجود طبقه دوم نوبت به آنان نمی‌رسد؛ [۶]
توضیح المسائل مراجع، ج۲، ص۷۰۶، م ۲۷۲۸.
چنان که با وجود عمو نوبت به عموزاده نمی‌رسد، مگر در یک مورد و آن وجود عموزاده پدری و مادری با عموی پدری است که در اینجا عموزاده مقدم بر عمو است و ارث به او می‌رسد. در غیر این مورد با نبود عمو، دایی، خاله و عمّه، عموزاده، هرچه پایین رود از میّت ارث می‌برد و سهم او از ارث به اندازه سهم عمو است و با تعدد عموزادگان، مال میان آنان یکسان تقسیم می‌گردد.۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۹۱، برگرفته از مقاله«عمو زاده». |